حملات DDoS یکی از ساده‌ترین حملات خراب‌کارانه در بین هکرها و مهاجمان می‌باشد. در این مقاله به طور مفصل با DDoS و انواع آن آشنا خواهید شد. در ادامه نیز به معرفی روش‌های پیشگیری و مقابله با حملات DDoS پرداخته شده است.
بر اساس گزارش eSecurity Planet، DDoS یکی از تهدیدات سایبری است که سازمان‌ها کمترین آمادگی را برای مقابله با آن دارند و این امر این گونه حملات را به نبرد مهمی در جنگ‌های سایبری کنونی تبدیل کرده است.
آنچه در این مقاله می خوانید
حمله DDoS چیست؟
یک حمله DoS اغلب شامل ارسال تعداد زیادی درخواست به یک نشانی IP (نشانی IP مربوط به یک سرور وب) است که موجب مصرف بیش از حد منابع سرور و حجم زیادی از ترافیک می‌شود. در این صورت به دلیل حجم بالای ترافیک غیرمنتظره، سرور از دسترس خارج شده و سایت از کار می‌افتد.
نوع دیگری از حمله DoS، حمله Flood است که در آن به گروهی از سرورها درخواست‌هایی ارسال می‌شود که بایستی توسط دستگاه‌های قربانی پردازش شوند. این درخواست‌ها اغلب از طریق اسکریپت‌هایی بر روی ماشین‌های آسیب‌پذیر که بخشی از یک شبکه مخرب (Botnet) می‌باشند، تولید و اجرا شده و منجر به مصرف زیاد منابع سرور قربانی (مانند پردازنده، حافظه، پهنای باند و …) می‌شوند.
مزیت حملات توزیع شده برای مهاجمان نسبت به حمله مستقیم به قربانیان، این است که آنها با پهنای باند بسیار محدود نیز قادر به اجرای این نوع از حملات می‌باشند.
یک حمله DDoS نوع خاصی از حمله DoS است که تعداد زیادی درخواست بصورت هماهنگ از چندین مبدا مختلف به نشانی IP سرویس‌دهنده ارسال شده و موجب مصرف بیش از حد منابع سرور و حجم زیادی از ترافیک می‌شود. در این صورت به دلیل حجم بالای ترافیک غیرمنتظره، سرور از دسترس خارج شده، به گونه‌ای که کاربران معتبر نیز نمی‌توانند از سرویس مربوطه استفاده کنند.
حملات DDoS در عین کم‌هزینه بودن، سودآور نیز می‌باشد و باعث می‌شود افراد بیشتری از این نوع حملات استفاده کنند. این بدان معناست که هر کسی از جمله گروهی باج‌گیر، کارمند سابق یک سازمان، یک رقیب ناراضی و یا حتی مجرمان سازمان‌یافته می‌توانند این گونه حملات را اجرا کنند.
دسته‌بندی حملات DDoS
از طرفی هر کسی هم می‌تواند قربانی این گونه حملات DDoS شود. با این که حملات DDoS نسبت به سایر انواع حملات سایبری پیچیدگی کمتری دارند اما روز به روز پیشرفته‌تر و پیچیده‌تر می‌شوند. حملات DDoS به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
- حملات مبتنی بر حجم (Volume-based attack)، که از ترافیک بالایی برای اشباع پهنای باند شبکه استفاده می‌کنند.
- حملات مبتنی بر پروتکل (Protocol attack)، که بر روی بهره‌جویی از منابع سرور تمرکز دارند.
- حملات مبتنی بر برنامه‌‌کاربردی (Application attack)، که بر روی برنامه‌های کاربردی تحت وب تمرکز دارند و پیچیده‌ترین و جدی‌ترین نوع از حملات DDoS محسوب می‌شوند.
انواع مختلف حملات DDoS بر اساس میزان ترافیک و آسیب‌پذیری‌هایی که مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند، به دسته‌‌های مختلفی تقسیم می‌شوند.
انواع حملات DDoS
در اینجا فهرستی از انواع رایج حملات DDoS آمده است:
SYN Flood
SYN Flood از نقاط ضعف موجود در توالی اتصال TCP (TCP Connection Sequence)، که موسوم به Three-way handshake می‌باشد، سوءاستفاده می‌کند. ماشین میزبان یک پیام همگام (SYN) را جهت شروع handshake دریافت می‌کند. سرور با ارسال یک پیام تصدیق موسوم به Acknowledgement – به اختصار ACK به میزبان اولیه، پیام را تأیید نموده و سپس اتصال را می‌بندد. با این حال، در حملات DDoS از نوع SYN Flood، انبوهی از پیام‌های جعلی ارسال شده و اتصال بسته نمی‌شود و منجر به توقف و از دسترس خارج شدن سرویس می‌شود.
UDP Flood
در این حمله، مهاجم از User Datagram Protocol – به اختصار UDP – که یک پروتکل شبکه بدون Session (بدون اتصال) است، استفاده می‌کند. حملات UDP Flood از بسته‌های حاوی UDP برای قراردادن درگاه‌های تصادفی در یک کامپیوتر یا شبکه استفاده می‌کند. میزبان آن درگاه‌ها را شنود نموده اما هیچ برنامه مرتبط با آن درگاه را جهت ارجاع درخواست، شناسایی نمی‌کند.
HTTP Flood
در حملات DDoS از نوع HTTP Flood، مهاجم به منظور هدف قرار دادن سرور، از تعداد زیادی درخواست GET یا POST به ظاهر معتبر استفاده می‌کند. این نوع از حملات، از پهنای باند کمتری نسبت به انواع دیگر حملات DDoS استفاده می‌کند اما می‌تواند سرور را مجبور به استفاده حداکثری از منابع کند.
Ping of Death
در حملات Ping of Death مهاجم با ارسال تقاضاهای مخرب Ping به یک سیستم، پروتکل‌های IP را دستکاری می‌کند. این حمله DDoS در دو دهه پیش محبوب بوده اما امروزه کمتر موثر واقع می‌شود.
Smurf Attack
Smurf Attack با استفاده از یک برنامه مخرب به نام smurf از IP و ICMP سوءاستفاده می‌کند. این نوع حمله DDoS، ضمن جعل یک نشانی IP، با بکارگیری ICMP، نشانی‌های IP را در یک شبکه خاص Ping می‌کند.
Fraggle Attack
یک Fraggle Attack نیز از حجم زیادی از ترافیک UDP در دامنه Broadcast روتر (Router Broadcast Network) استفاده می‌کند. این نوع از حمله DDoS، شبیه به حمله smurf است که از UDP به جای ICMP استفاده می‌کند.
Slowloris
Slowloris به مهاجمان اجازه می‌دهد تا با بکارگیری حداقل منابع در طول حمله، به سرور حمله کنند. هنگامی که مهاجم به هدف مورد نظر خود وصل شد، Slowloris آن اتصال را تا زمانی که ممکن است با سیلی از درخواست‌ها و هدرهای HTTP باز نگه می‌دارد اما هیچ‌وقت آنها را تکمیل نمی‌کند. بنابراین سرور درگیر حجم بالایی از اتصالات تقلبی شده و در نتیجه امکان پاسخگویی به درخواست‌های واقعی را از دست می‌دهد. مقابله با این نوع از حملات DDoS بسیار دشوار می‌باشد.
Application Level Attacks
حملات DDoS از نوع Application Level، از ضعف‌های موجود در برنامه‌های کاربردی سوءاستفاده می‌کنند. هدف از این نوع حملات، هک کردن و از کار انداختن کل سرور نیست، بلکه حمله به برنامه‌هایی با نقاط ضعف شناخته شده است.
NTP Amplification
حملات NTP Amplification از Network Time Protocol – به اختصار NTP – سوءاستفاده می‌کنند. این پروتکل که برای همگام‌سازی زمان کامپیوتر استفاده می‌شود، ترافیک UDP را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. این حمله از نوع توزیع شده است و پاسخی از طرف سرور به نشانی IP جعلی می‌باشد. نسخه توزیع شده به این معنی است که پاسخ سرور با درخواست اصلی نامتناسب است. به دلیل حجم و پهنای باند بالایی که هنگام رخداد حملات DDoS استفاده می‌شود، این نوع حمله می‌تواند بسیار مخرب و خطرناک باشد.
Advanced Persistent DoS
حملات موسوم به Advanced Persistent DoS – به اختصار APDoS – نوع خاصی از حمله است که اغلب توسط هکرهایی که می‌خواهند آسیب جدی وارد کنند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این حمله، از انواع تکنیک‌هایی که قبلاً ذکر شد، استفاده می‌کند (HTTP flooding، SYN flooding، و غیره) و به طور منظم چندین بردار حمله را که میلیون‌ها درخواست در ثانیه ارسال می‌کنند، مورد هدف قرار می‌دهد. حملات APDoS می‌توانند عمدتاً به دلیل توانایی هکرها در تغییر لحظه‌ای تاکتیک‌ها جهت گمراه نمودن مسئولان سازمان و فرار از راهکارهای امنیتی، هفته‌ها نیز به طول بینجامند.
Zero-Day DDoS Attack
حملات Zero-Day DDoS Attack حملاتی است که به روش‌های جدید حملات DDoS نسبت داده می‌شود، حملاتی که در آنها از آسیب‌پذیری‌هایی که هنوز وصله نشده‌اند، سوءاستفاده می‌شود.
معروف‌ترین نمونه‌های حملات DDoS کدامند؟
- در پاییز سال 1395، بدافزار Mirai دستگاه‌های اینترنت اشیا موسوم به IoT را آلوده کرد و آنها را به شبکه‌های مخرب (Botnet) تبدیل کرد و بواسطه حملات DDoS دسترسی به اینترنت را در سراسر کشور لیبریا مختل نمود.
- در اسفند سال 1391، بزرگترین حمله DDoS تاریخ، در شبکه CloudFlare رخ داد. شرکت کلودفلر (CloudFlare, Inc.) به میزبانی org، مقابله با حملات DDoS در سرویس‌های امنیتی اینترنت و سرویس‌های سرویس‌دهنده توزیع‌شده دامنه را فراهم می‌کند. اما حمله DDoS مذکور، آنقدر سریع کاهش یافت که هرگز SpamHaus.org را آفلاین نکرد.
- خدمات بانکداری اینترنتی انگلستان (HSBC Internet Banking Service) در 9 بهمن 1394 برای چند ساعت از دسترس خارج شد. این اتفاق در روز پرداخت بسیاری از مشتریان HSBC رخ داد. حمله DDoS مذکور به سرعت کاهش یافت و قطعی اینترنت منجر به به‌خطر افتادن سوابق مشتریان نشد.
- در کارزار بدافزاری Dyre Wolf ترکیب بدافزار و حملات DDoS جهت دنبال کردن حساب‌های بانکی مورد استفاده قرار گرفت. این بدافزار از طریق بکارگیری تاکتیک‌های پیچیده مهندسی اجتماعی اجرا شد. حمله DDoS به منظور منحرف کردن توجه مورد استفاده قرار گرفت تا انتقال وجوه سرقت شده، مورد توجه قرار نگیرد.
پیشگیری از حملات DDoS
1) خرید پهنای باند بیشتر
در میان تمام راه‌های جلوگیری از حملات DDoS، اساسی‌ترین قدمی که می‌توانید به منظور مقاوم‌سازی زیرساخت VPS Hosting بردارید، این است که اطمینان حاصل کنید که پهنای باند کافی برای مدیریت حجم بالای ترافیک ایجاد شده در اثر فعالیت‌های مخرب را دارید.
در گذشته، با اطمینان از اینکه پهنای باند بیشتری نسبت به هر یک از مهاجمین در اختیار داشتید، امکان جلوگیری از حملات DDoS وجود داشت. اما با افزایش حملات تقویت شده، این روش دیگر عملی نیست. در عوض، با خرید پهنای باند بیشتر اکنون مهاجمان باید تلاش بیشتری برای اجرای یک حمله DDoS موفق انجام دهند، پس به خودی خود، خرید پهنای باند بیشتر راهکار پیشگیری از حمله DDoS نیست.
2) ایجاد افزونگی در زیرساخت
برای اینکه حمله موفق آمیز DDoS علیه سرورها تا حد ممکن دشوار شود، اطمینان حاصل کنید که سرورها را با بکارگیری یک سیستم توازن بار در چندین مرکز داده جهت توزیع متعادل ترافیک پخش کرده‌اید. در صورت امکان، این مراکز داده باید در کشورهای مختلف یا حداقل در مناطق مختلف یک کشور باشند.
برای اینکه این استراتژی واقعاً مؤثر باشد، لازم است اطمینان حاصل شود که مراکز داده به شبکه‌های مختلف متصل شده و هیچ گلوگاه (Bottleneck) یا نقطه شکست (Single Point of Failure) آشکاری در این شبکه‌ها وجود نداشته باشد. توزیع سرورها از نظر جغرافیایی و توپوگرافی، حمله موفقیت‌آمیز به بخش اعظم سرورها را برای مهاجم دشوار می‌کند و اکثر سرورها را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد. در این صورت این سرورها قادر به پردازش حداقل بخشی از ترافیک اضافی که سرورهای آسیب‌پذیر معمولاً مدیریت می‌کنند، می‌باشند.
3) پیکربندی مناسب تجهیزات شبکه در برابر حملات DDoS
با اعمال تغییراتی ساده در پیکربندی سخت‌افزاری، می‌توان از حمله DDoS جلوگیری کرد. برای مثال، پیکربندی دیواره آتش (Firewall) یا روتر (Router) شبکه را جهت توزیع بسته‌های ICMP ورودی یا متوقف‌سازی پاسخ‌های DNS از خارج از شبکه (با مسدود کردن پورت 53 UDP) تغییر داد. این امر می‌تواند مانع از حملات مبتنی بر ping و تقویت شده DNS شود.
4) پیاده‌سازی ماژول‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری ضد حملات DDoS
سرورهای شما باید توسط فایروال‌های شبکه و فایروال‌های مجهز به قابلیت WAF (Web Application Firewall) محافظت شوند و احتمالاً باید از سرویس‌های متعادل‌کننده بار نیز استفاده شود. بسیاری از سازندگان سخت‌افزار در حال حاضر با بکارگیری نرم‌افزارهایی از حملاتDDoS همچون SYN Flood Attack پیشگیری می‌کنند. برای مثال، با نظارت بر تعداد اتصالات ناتمام موجود و خاتمه دادن به آنهایی که تعدادشان به مقدار آستانه تنظیم‌شده رسیده است.
ماژول‌های نرم‌افزاری خاص نیز می‌توانند به برخی از نرم‌افزارهای سرور وب اضافه شوند تا از حملات DDoS جلوگیری شود. به عنوان مثال، Apache 2.2.15 با ماژولی به نام mod_reqtimeout ارائه می‌شود که می‌تواند از خود در برابر حملات در سطح نرم‌افزار (Application-layer attack) همچون حمله Slowloris محافظت کند. این ماژول، اتصالات را به یک سرور وب برقرا نموده و سپس تنها تا زمانی که سرور توانایی پاسخگویی به درخواست‌ها را دارد، اتصالات جدیدی را می‌پذیرد.
همچنین بخوانید: WAF چیست؟
5) پیاده‌سازی ابزار یا یک محصول اختصاصی ضد حملات DDoS
بسیاری از سازندگان محصولات امنیتی از جمله NetScout Arbor، Fortinet، Check Point،Cisco وRadware ، دستگاه‌هایی را ارائه می‌کنند که در مقابل فایروال‌های شبکه قرار می‌گیرند و برای جلوگیری از حملات DDoS قبل از شناسایی این نوع حملات توسط فایروال‌ها طراحی شده‌اند. آنها این کار را با بکارگیری تکنیک‌ها و معیارهایی همچون تعریف مبنای رفتاری ترافیک (Traffic Behavioral Baseline) و سپس مسدودسازی ترافیک غیرعادی و شناسایی ترافیکهای متداول براساس امضاء، انجام می‌دهند. ضعف اصلی این رویکرد در جلوگیری از حملات DDoS این است که خود این دستگاه‌ها در میزان ترافیکی که می‌توانند مدیریت کنند، دارای محدودیت می‌باشند.
با اینکه که دستگاه‌های رده بالا ممکن است بتوانند ترافیک ورودی را با سرعت 80 گیگابیت بر ثانیه یا بیشتر بررسی کنند، حملات DDoS امروزی به راحتی می‌توانند بسیار سریعتر از این باشند.
6) محافظت از سرورهای DNS
فراموش نکنید که مهاجم می‌تواند با حملات DDoS بر روی سرورهای DNS، سرورهای وب را از کار بیندازد. به همین دلیل توصیه می‌شود برای سرور DNS چندین نسخه در نظر گرفته شود و در عین حال نسخه‌های مختلف سرور DNS در مراکز داده مختلف از سیستم‌های متعادل کننده بار استفاده کنند.
برای آشنایی بیشتر با سرورهای DNS پیشنهاد می شود مقاله dns چیست را مطالعه نمایید.
راهکار بهتر حتی ممکن است بکارگیری یک DNS مبتنی بر ابر باشد که می‌تواند پهنای باند بالا و حضور در چندین مراکز داده در سراسر جهان را فراهم کند. سرویس‌های مبتنی بر ابر به طور خاص جهت پیشگیری از DDoS طراحی شده‌اند.
چگونه می‌توان یک حمله DDoS را متوقف نمود؟
دانستن اینکه چگونه می‌توانید به سرعت (در سریع‌ترین زمان ممکن) یک حمله DDoS را متوقف کنید، می‌تواند مرز بین پیشرفت سازمان یا شکست کسب و کار شما باشد. دلیل آن این است که تأثیرات یک حمله DDoS موفقیت‌آمیز می‌تواند بسیار مخرب باشد و منجر به توقف فعالیت سازمان شما از بستر اینترنت و عدم برقراری ارتباط و تعامل با مشتریان سازمان شود.
اگر قربانی یک حمله DDoS شدید، تنها نیستید. سازمان‌ها و سایت‌های متعددی همچون گوگل، آمازون، پلی‌استیشن، پینترست و گیت‌هاب نیز در سال 2018 از جمله قربانیان این حملات بودند که بیشترین حجم حملات DDoS را دریافت کردند.
1) توقف حمله DDoS در سریع‌ترین زمان
اگر سرورهای شما در محل سازمان در حال سرویس‌دهی بر روی اینترنت هستند، باید بتوانید زمان دقیق حمله را تشخیص دهید. هر چه زودتر بتوانید حمله DDoS و مشکلات بوجود آمده از آن را شناسایی کنید، سریعتر نیز می‌توانید آن حمله DDoS را متوقف کنید. بدین منظور بهترین راهکار این است که از میزان ترافیک ورودی سازمان خود مطلع باشید. هرچه بیشتر بدانید ترافیک عادی و معمول شما به چه میزانی است، تشخیص اینکه چه زمانی ترافیک بصورت غیرعادی تغییر می‌کند، آسان‌تر می‌شود. اکثر حملات DDoS با افزایش ناگهانی ترافیک شروع می‌شوند و تشخیص تفاوت بین افزایش ناگهانی تعداد بازدیدکنندگان متداول سایت، نقطه آغاز تشخیص یک حمله DDoS است.
همچنین توصیه می‌شود که اگر مورد حمله DDoS قرار گرفتید، از یک متخصص در این زمینه در سازمان خود کمک بگیرید تا مسئولیت بررسی، پیشگیری و مسدودسازی آن را بر عهده بگیرد.
۲) در نظر گرفتن پهنای باند بیشتر از نیاز
به طور کلی کاملاً منطقی است که پهنای باند بیشتری به سرورهای فعال بر روی وب اختصاص دهید. به این ترتیب، با داشتن پهنای باند بیشتر، می‌توانید افزایش ناگهانی و غیرمنتظره ترافیک را که می‌تواند نتیجه یک کارزار تبلیغاتی، یک پیشنهاد ویژه یا حتی تبلیغات سازمان شما در رسانه‌ها باشد، مدیریت کنید. حتی اگر پهنای باندی به میزان 100 درصد یا 500 درصد بیش از حد نیاز تأمین شود، همچنان احتمال وقوع حمله DDoS وجود خواهد شد. اما ممکن است چند دقیقه بیشتر به شما فرصت دهد تا قبل از اینکه منابع شما به طور کامل درگیر شوند، نسبت به شناسایی و متوقف‌سازی آن اقدام نمایید.
۳) مستحکم کردن سازوکار دفاعی در تجهیزات شبکه سازمان
با اعمال برخی تدابیر فنی زیر که بعضی از آنها بسیار ساده هستند، می‌توان اثر حمله را به ویژه در دقایق اول به میزان نسبی کاهش داد:
- با محدود نمودن نرخ روتر، می‌توان از افزایش ترافیک غیرعادی به سرور سازمان جلوگیری کرد.
- با اضافه نمودن فیلترها به مسیریاب (Router)، بسته‌های مخرب را از منابع حمله حذف نمایید.
- مدت Time out تمامی ارتباطات موسوم به Open Connection (timeout half-open connection) را به صورت سختگیرانه لحاظ کنید.
- ترافیکهای مربوط به بسته‌های جعلی یا دستکاری شده را متوقف کنید.
- آستانه‌ها را برای SYN Flood، ICMP و UDP به میزان پایین‌تری تنظیم کنید.
اما حقیقت این است که با این که اعمال این موارد در گذشته بسیار موثر بوده است، در حال حاضر حملات DDoS معمولاً بسیار بزرگ و مخرب‌تر می‌باشند و نمی‌توانند به طور کامل یک حمله DDoS را متوقف نمود. بیشترین امیدی که می‌توانید از اعمال این نکات فنی داشته باشید این است که با افزایش حمله DDoS، کمی زمان برای خود بخرید.
4) تماس با ISP یا Hosting Provider سازمان
گام بعدی این است که به سرعت با ISP (سرویس‌دهنده‌های اینترنت) یا Hosting Provider (سرویس‌دهنده میزبانی کننده سرورهای شما بر روی اینترنت) سازمان – در صورتی که سرور وب خود را درون سازمان میزبانی نمی‌کنید – تماس بگیرید و به آنها اطلاع دهید که مورد حمله قرار گرفته‌اید و درخواست کمک کنید. بسته به شدت و وسعت حمله، ممکن است پیش‌تر ISP یا Hosting Provider، حمله مذکور را شناسایی کرده باشند یا حتی ممکن است حمله برای آنها نیز در شرف وقوع باشد.
اگر سرور وب شما توسط یک Hosting Provider تامین شده باشد، شانس بیشتری جهت مقاومت و مقابله در برابر حملات DDoS، نسبت به حالتی که سرور در سازمان باشد، دارید. دلیل آن این است که مرکز داده آن سرویس‌دهنده نسبت به سازمان شما احتمالاً دارای پهنای باند بیشتر و روترهایی با ظرفیت بالاتری خواهد بود و کارکنان آن نیز احتمالاً تجربه بیشتری در برخورد با حملات DDoS خواهند داشت.
همچنین قرار دادن سرور وب سازمان در Hosting Provider باعث می‌شود که ترافیک DDoS به سمت سرور وب شما از شبکه LAN سازمان خارج شود. بنابراین حداقل بخشی از کسب و کار شما از جمله ایمیل و احتمالاً تماس‌های مبتنی بر VOIP در طول حمله از کار نمی‌افتند.
اگر یک حمله DDoS به اندازه کافی بزرگ باشد، اولین کاری که احتمالاً ISP یا Hosting Provider سازمان انجام می‌دهد، اعمال فرایند موسوم به «null route» است که می‌تواند منجر به مسدودسازی ترافیک غیرواقعی قبل از رسیدن به سرور وب سازمان شود. البته برای Hosting Provider، این ترفند که به یک حمله DDoS روی شبکه خود اجازه ورود می‌دهد، می‌تواند بسیار پرهزینه باشد زیرا پهنای باند زیادی مصرف می‌شود و می‌تواند روی مشتریان دیگر نیز تأثیر بگذارد، بنابراین اولین کاری که ممکن است انجام دهند این است که منجر به توقف سرویس‌دهی سازمان شما برای مدتی شود.
مدیرISP و مدیر شرکت میزبان ServerSpace نیز ضمن تائید این موضوع عنوان نموده که اولین پاسخ هنگام حمله DDoS به مشتریانشان، لاگین به مسیریاب‌ها (Router) و تنظیم آنها جهت متوقف‌سازی ترافیک ورودی به شبکه است. این کار حدود دو دقیقه زمان می‌برد تا با استفاده از پروتکل مسیریابی BGP (Border Gateway Protocol)در سطح جهان منتشر شود و پس از آن ترافیک غیرمنتظره کاهش و مسدود می‌شود.
با انجام اینکار عملاً حمله DDoS موفقیت‌آمیز خواهد بود چون سرویس شما عملاً از دسترس خارج شده است. شما ممکن است ترافیک را به سمت شرکتهای متخصص در زمینه پیشگیری از حملات DDoS هدایت کنید، جایی که ترافیک مخرب قبل از ارسال به سرور شما حذف می‌شود. این شرکتها با بکارگیری ابزارهایی که در اختیار دارند ترافیک مخرب را از ترافیک معتبر تشخیص داده و آن را پالایش می‌کنند.
5) کمک از یک متخصص حملات DDoS
برای حملات بسیار بزرگ، این احتمال وجود دارد که بهترین شانس سازمان شما برای آنلاین ماندن، استفاده از یک شرکت تخصصی در زمینه کاهش اثرات مخرب حملات DDoS باشد. این سازمان‌ها زیرساخت‌های مجهزی دراختیار دارند و از فناوری‌های مختلفی از جمله پاکسازی داده‌ها جهت کمک به آنلاین نگه داشتن سایت سازمان استفاده می‌کنند. ممکن است لازم باشد مستقیماً با متخصصان حرفه‌ای در این زمینه تماس بگیرید و یا جهت مدیریت حملات بزرگ با ISP یا Hosting Provider سازمان، تفاهم‌نامه مشارکت داشته باشد.
گرچه خدمات تخصصی ارائه شده در زمینه مقابله با حملات DDoS توسط ISP یا Hosting Provider رایگان نمی‌باشند و سفارش آن ممکن است چند صد دلار در ماه هزینه داشته باشد. ولی این به سیاست‌های سازمان شما بستگی دارد که آیا می‌خواهید برای آنلاین ماندن پولی بپردازید و جلوی پیشروی حمله را بگیرید و یا منتظر باشید تا حمله DDoS قبل از ازکاراندازی کل سرویس سازمان، کاهش یابد.
6) ایجاد یک کتابچه راهنما برای حملات DDoS
بهترین راهکار جهت اطمینان از واکنش سریع و مؤثر سازمان شما در برابر حملات DDoS و متوقف‌سازی این گونه حملات، ایجاد یک مجموعه دستورالعمل (Playbook) است که با جزئیات در هر مرحله، شناسایی و پاسخ‌دهی به حملات مذکور را از پیش، برنامه‌ریزی و مستند کرده باشد.
این کتابچه راهنما بایستی شامل تمام اقداماتی که در بالا توضیح داده شده است، باشد. همچنین اسامی و شماره تماس تمامی افرادی که در مراحل مختلف شناسایی و پاسخ‌دهی به حملات DDoS به آنها نیاز است را دارا باشد.
از سویی شرکتهای ارائه دهنده خدمات تخصصی در زمینه مقابله با حملات DDoS می‌توانند با اجرای حملات DDoS شبیه‌سازی شده، به سازمان شما در جهت توسعه رویه‌ای سریع برای واکنش به یک حمله واقعی کمک کنند.
در کتابچه راهنمای مذکور، بخش مهمی از پروسه برنامه‌ریزی شده جهت پاسخ‌دهی به یک حمله DDoS که نباید نادیده گرفته شود، به حداقل رساندن اثرات سوء آن بر روی سرویس‌دهی به مشتریان سازمان است. یک حمله DDoS ممکن است حتی تا 24 ساعت به طول انجامد و برقرار بودن ارتباطات سازمان با مشتریان در دوران حمله، می‌تواند ضمن تضمین تداوم کسب و کار سازمان، هزینه‌های انجام شده در آن زمان را به حداقل برساند.
