DNS چیست و چگونه کار می‌کند؟ آموزش دی ان اس به زبان ساده

تعریف DNS

دی ان اس یا سیستم نام دامنه (Domain Name System – به اختصار DNS) نام دامنه‌ها را به نشانی‌های IP تبدیل می‌کند.

هر دستگاهی که به اینترنت متصل است نشانی IP مخصوص به خود را دارد که توسط دستگاه‌های دیگر برای تعیین مکان دستگاه مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع دستگاه‌ها برای اتصال به یکدیگر از اعداد یا همان نشانی IP استفاده می‌کنند لذا یافتن کامپیوترها بر روی اینترنت صرفاً از طریق نشانی IP صورت می‌گیرد.

سرورهای DNS این امکان را فراهم می‌کنند که با وارد کردن کلمات عادی همانند sophosfirewall.ir در مرورگر بدون نیاز به نشانی IP به وب سایت مورد نظر دسترسی پیدا کرد.

اگر با مثالی بخواهیم کارکر DNS را توضیح دهیم، می‌توان گفت که IPها مانند کدملی افراد و دامنه مانند نام افراد می‌باشد. هر فردی کدملی مخصوص به خود را دارد ولی از آنجا که به خاطر سپردن کدملی و استفاده از آن سخت است از نام افراد برای استفاده می‌شود.

اکنون که متوجه شدیم تعریف DNS چیست، نگاهی دقیق‌تر به نحوه عملکرد آن می‌اندازیم:

همچنین بخوانید: آموزش تغییر DNS در ویندوز با 4 روش

DNS چیست؟

یک سیستم نام دامنه یا DNS، نام دامنه‌ها را به نشانی‌های IP تبدیل می‌کند و به مرورگرها اجازه می‌دهد به سایت‌ها و سایر منابع اینترنتی دسترسی پیدا کنند. هر دستگاه در اینترنت دارای یک نشانی IP است که سایر دستگاه‌ها می‌توانند از آن برای مکان‌یابی دستگاه استفاده کنند. به جای به خاطر سپردن فهرست طولانی نشانی‌های IP، افراد می‌توانند به سادگی نام سایت را وارد نموده و DNS آن را به نشانی IP ترجمه می‌کند.

سرور DNS چیست؟

سرور DNS، کامپیوتری است که دارای پایگاه‌داده حاوی نشانی‌های IP عمومی مرتبط با نام وب‌سایت‌ها است. DNS همانند دفترچه تلفنی برای اینترنت عمل می‌کند. هر زمان که افراد نام دامنه مانند Fortinet.com یا Yahoo.com را در نوار آدرس مرورگرهای وب تایپ می‌کنند، DNS، نشانی IP صحیح آن را پیدا می‌کند. این نشانی IP سایت، دستگاه را به مکان صحیح جهت دسترسی به داده‌های سایت هدایت می‌کند.

هنگامی که سرور DNS، نشانی IP صحیح را پیدا کرد، مرورگرها نشانی را می‌گیرند و از آن برای ارسال داده به سرورهای شبکه تحویل محتوا (Content Delivery Network – به اختصار CDN) یا سرورهای مبدا استفاده می‌کنند. در واقع سرور DNS فرآیند را با یافتن نشانی IP مربوط به URL (Uniform Resource Locator) یک وب سایت آغاز می‌کند. پس از انجام این کار، اطلاعات موجود در وب سایت برای کاربر قابل دسترس خواهد بود.

DNS چگونه کار می‌کند؟

همانطور که پیش از این عنوان نمودیم، DNS با تبدیل نام دامنه به نشانی IP به ما کمک می‌کند تا به سایت مورد نظر دسترسی پیدا کنیم.  در این بخش به صورت دقیق‌تر بررسی می‌کنیم که نحوه کار DNS به چه شکل است؟ پروسه‌های DNS به صورت مرحله به مرحله پیش می‌روند. در یک پرس‌و‌جو معمولی DNS، URL تایپ شده توسط کاربر باید از چهار سرور عبور کند تا نشانی IP ارائه شود. این فرآیند تبدیل به عنوان “کوئری یا پرس‌وجو” (Query) شناخته می‌شود.  این چهار سرور برای دریافت نشانی IP صحیح به مشتری با یکدیگر همکاری می‌کنند. در ادامه نگاهی دقیق‌تر به نحوه عملکرد هر یک از این چهار سرور خواهیم داشت:

• Recursor DNS :DNS Recursor که به آن یک DNS resolver نیز گفته می‌شود، Query را از DNS Client دریافت می‌کند. سپس با دیگر سرورهای DNS ارتباط برقرار می‌نماید تا نشانی IP صحیح را پیدا کند. پس از اینکه DNS resolver، Query را از Client بازیابی نمود، DNS resolver همانند خود Client عمل می‌کند. در حین انجام این کار، Query به سه سرور DNS دیگر ارسال می‌شود: Root nameserver، TLD nameserver و Authoritative nameserver.
• Root nameserver :Root nameserver برای DNS Root Zone اینترنت تعیین شده است. وظیفه آن پاسخگویی به درخواست‌هایی است که برای رکوردها در Root Zone ارسال می‌شود. با ارسال فهرستی ازnameserver های معتبر که با TLD صحیح مطابقت دارند به Query ها  پاسخ می‌دهد.
• TLD nameserver: یک TLD nameserver، نشانی IP دامنه را در سطح دوم دامنه (Second-level Domain) در TLD ذخیره می‌کند. سپس نشانی IP وب سایت را منتشر نموده و درخواست را به nameserver دامنه ارسال می‌کند.
• Authoritative nameserver: Authoritative nameserver، پاسخ واقعی Query را می‌دهد. دو نوع authoritative nameserver وجود دارد: سرور اصلی (Master Server) یا Nameserver اصلی (Primary Nameserver) و سرور فرعی (Slave Server) یا Nameserver ثانویه (Secondary Nameserver). سرور اصلی، نسخه‌های اصلی رکوردهای Zone را ذخیره می‌کند، در حالی که سرور فرعی، نسخه پشتیبان دقیقی از سرور اصلی است که اطلاعات DNS Server را به اشتراک می‌گذارد و در صورت خرابی سرور اصلی به عنوان یک پشتیبان عمل می‌نماید.

مراحل جستجوی آدرس صفحه با DNS مرحله به مرحله

1. کاربر عبارت ‘example.com’ را در مرورگر وب تایپ می‌کند و درخواست در اینترنت ارسال می‌شود و توسط یک DNS Recursor دریافت می‌شود.
2. سپس Recursor یک سرور نام ریشه (Root nameserver) DNS (.) را پرس و جو می کند.
3. سرور ریشه سپس با آدرس یک سرور TLD)مانند .com یا( .net بهResolver  پاسخ می‌دهد که اطلاعات دامنه‌های خود را ذخیره می‌کند. هنگام جستجوی com، درخواست ما به سمت  TLD .com  هدایت می‌شود.
4. سپس Resolver درخواستی به سمت TLD .com ارسال می‌کند.
5. سرور TLD سپس با آدرس آی‌پی سرور نام‌گذاری دامنه، com، پاسخ می‌دهد.
6. در نهایت، حل‌کننده بازگشتی یک پرس‌وجو به سمت سرور نام‌گذاری دامنه ارسال می‌کند.
7. آدرس آی‌پیcom سپس توسط سرور نام‌گذاری به حل‌کننده برگردانده می‌شود.
8. سپس حل‌کننده DNS با آدرس آی‌پی دامنه‌ی درخواست شده اولیه به مرورگر وب پاسخ می‌دهد.

با تکمیل 8 مرحله جستجوی DNS و یافتن آدرس آی‌پی example.com، مرورگر قادر است درخواست برای صفحه وب را ارسال کند:

9. مرورگر یک درخواست HTTP به آدرس آی‌پی می‌فرستد.
10. سرور در آن آدرس آی‌پی صفحه وب را برای نمایش در مرورگر بازمی‌گرداند (مرحله 10).

تفاوت میانAuthoritative DNS Server  و Recursive DNS Server چیست؟

Authoritative nameserver، اطلاعات رکوردهای DNS را ذخیره می‌کند.Recursive server  به عنوان یک رابط عمل می‌کند و میان Authoritative nameserver و کاربر نهایی قرار می‌گیرد. برای دسترسی به Nameserver،Recursive server  باید از طریق DNS Tree درخواست بازگشت (Recurse) را ارسال نماید تا به رکوردهای دامنه دسترسی داشته باشد.

Authoritative DNS Server چیست؟

اگر DNS Server را همانند یک دفترچه تلفن در نظر بگیرید، نشانی IP همانند شماره تلفن و نام شخص نیز همان URL وب سایت می‌باشد. Authoritative DNS Server یک کپی از “دفترچه تلفن” در اختیار دارد که این نشانی‌های IP را با نام‌های دامنه مربوطه مرتبط می‌کند. آنها به سوالات ارسال شده توسط Recursive DNS Nameserver پاسخ داده و اطلاعاتی را در مورد مکان یافتن سایت‌های خاص ارائه می‌دهند. پاسخ‌های ارائه شده، نشانی IP دامنه‌های مربوط به Query مربوطه را دارا می‌باشند.

Authoritative DNS server مسئول مناطق خاصی مانند یک کشور، یک سازمان یا یک منطقه محلی می‌باشند. صرف نظر از اینکه کدام منطقه تحت پوشش است، یکAuthoritative DNS server  دو کار مهم را انجام می‌دهد. ابتدا سرور، فهرستی از نام‌های دامنه و نشانی‌های IP مرتبط با آنها را ذخیره می‌نماید. سپس، سرور به درخواست‌های Recursive DNS server در مورد نشانی IP مربوط به نام دامنه پاسخ می‌دهد.

هنگامی کهRecursive DNS server  پاسخ را دریافت می‌نماید، آن اطلاعات را به کامپیوتری که آن را درخواست کرده، ارسال می‌نماید. سپس کامپیوتر از آن اطلاعات برای اتصال به نشانی IP استفاده نموده و کاربر قادر به مشاهده وب‌سایت خواهد بود.

Recursive DNS Server چیست؟

پس از اینکه کاربر یک URL را در مرورگر وب خود تایپ نمود، آن URL به Recursive DNS server داده می‌شود. سپس Recursive DNS server، حافظه Cache خود را بررسی می‌کند تا ببیند آیا نشانی IP برای این URL قبلاً ذخیره شده است یا خیر. اگر اطلاعات مربوط به این نشانی IP از قبل وجود داشته باشد،Recursive DNS server  نشانی IP را به مرورگر ارسال می‌کند. سپس کاربر می‌تواند وب سایت مرتبط با آن URL تایپ شده را ببیند.

از طرف دیگر، اگرRecursive DNS server  هنگام جستجو در Cache، نشانی IP را پیدا نکند، پروسه دریافت نشانی IP برای کاربر ادامه خواهد یافت. در گام بعدیRecursive DNS server ، نشانی IP را برای مدت زمان مشخصی ذخیره می‌نماید. این بازه زمانی توسط شخصی که دامنه را در اختیار دارد با استفاده از تنظیماتی به نام زمان موسوم به Time to Live – به اختصار TTL –  تعریف می‌شود.

سرورهای DNS و نشانی‌های IP

کامپیوترها و دستگاه‌های متصل به اینترنت، برای ارسال درخواست کاربران به وب‌سایتی که می‌خواهند به آن دسترسی پیدا کنند، به نشانی‌های IP وابسته می‌باشند. بدون DNS، باید از نشانی‌های IP تمام وب‌سایت‌هایی که بازدید می‌کنید، مطلع باشید – شبیه به همراه داشتن یک دفترچه تلفن از نشانی‌های IP مربوط به وب‌سایت‌ها -. با تایپ نمودن نام وب سایت، سرور DNS (DNS Server)، نشانی IP مناسب را برای شما پیدا می‌کند. با داشتن نشانی IP، مرورگر کامپیوتر شما می‌تواند شما را به سایت موردنظر برساند.

به عنوان مثال، اگر www.sophosfirewall.com را در مرورگر وب خود تایپ کنید، این نشانی URL به تنهایی نمی‌تواند شما را به وب سایت مذکور برساند. این حروف توسط سرورهایی که شما را به سایت متصل می‌کنند، قابل درک نمی‌باشند. با این حال، سرورها قادر به خواندن نشانی‌های IP هستند. سرور DNS تشخیص می‌دهد که کدام نشانی IP با www.sophosfirewall.ir مطابقت دارد و آن را به مرورگر شما ارسال می‌نماید. سپس وب سایت روی صفحه دستگاه شما نمایش داده می‌شود زیرا مرورگر اکنون با در اختیار داشتن نشانی IP می‌داند دستگاه شما را به کدام سایت هدایت کند.

همچنین بخوانید: امنیت DNS یا DNS Security چیست؟

عدم پاسخ سرور DNS به چه معنا است؟

خطای DNS

ممکن است پس از وارد نمودن نام دامنه در نوار URL مرورگر، پیامی دریافت کنید با این مضمون که “DNS server isn’t responding” (سرور DNS پاسخ نمی‌دهد یا DNS Server از کار افتاده). این بدان معناست که تلاشی برای برقراری ارتباط با سرور DNS صورت گرفت، اما سرور نتوانست نتیجه‌ای را برگرداند. این پیام خطای DNS ممکن است به دلیل چند چیز متفاوت باشد:

• اتصال اینترنت شما ضعیف یا ناپایدار است، بنابراین ارتباط مرورگر شما با سرور DNS دشوار است.
• تنظیمات DNS یا مرورگر شما باید به‌روزرسانی شود.
• اشکالی در DNS Server وجود دارد؛ همچون قطع برق در مرکز داده‌ای که در آن قرار دارد.

نمونه‌هایی از بهترین سرورهای DNS

در این بخش به برخی از بهترین سرورهای DNS موجود اشاره می‌کنیم:

1. Cloudflare 1.1.1.1.: این یک DNS Service با کاربری ساده است که آموزش‌هایی را برای تمامی سیستم‌های عامل محبوب نظیر Mac، Windows، Android، iOS و Linux ارائه داده است. کاربران همچنین می‌توانند از سرویس Cloudflare برای مسدودسازی محتوا نیز استفاده کنند.
2. Google Public DNS: سرویس Google Public DNS با سرویس Cloudflare از این جنبه متفاوت است که بیشتر برای کاربران ماهرتر و حرفه‌ای تر طراحی شده است؛ در صورت نیاز می‌توانید آموزش‌هایی را برای Google Public DNS پیدا کنید.
3. Quad9: سرویس DNS Quad9 به دلیل عملکرد سریع خود مشهور است. سازندگان Quad9 مدعی هستند که این سرویس، سایت‌های مخرب را با بکارگیری اطلاعات هوش تهدید (Threat Intelligence Data) مسدود می‌کند.

DNS Caching مرورگر به چه معنا است؟

سیستم‌عامل (Operating System – به اختصار OS) دستگاه شما، سوابق رکوردهای DNS را از طریق بکارگیری Cache Memory ذخیره می‌کند. به عبارت دیگر، مرورگرهای وب، رکوردهای DNS را برای مدت‌ زمان معینی به‌طور پیش‌فرض ذخیره می‌کنند. با انجام DNS caching، به‌منظور بررسی cache و پاسخ به درخواست‌ها و یافتن یک نشانی IP، مراحل پردازش کم‌تری مورد نیاز است. هنگامی‌که یک درخواست برای یک رکورد DNS ارسال می‌شود،Cache  مرورگر، اولین مکانی است که برای رکورد درخواست شده مورد بررسی قرار می‌‌گیرد.

هنگامی که شخصی سعی می‌کند به سایتی برود، حافظه پنهان (Cache) از افزونگی جلوگیری می‌کند. این به نوبه خود میزان زمان لازم برای دسترسی به وب سایت را کاهش می‌دهد. اگر در سیستم خود اخیراً صفحه‌ای را بازدید کرده‌اید که می‌خواهید مجدد به آن دسترسی پیدا کنید، نشانی IP را می‌توان از حافظه پنهان (Cache) پیدا کرد. به این ترتیب، درخواست بازدید از وب سایت می‌تواند بدون دخالت سرور DNS پاسخ داده شود. بنابراین، حافظه پنهان DNS به تسهیل فرآیند جستجوی DNS کمک می‌کند. این باعث می‌شود روند دسترسی به وب‌سایت بسیار سریعتر شود؛ در غیر این صورت باید به دنبال نام دامنه متناظر با نشانی IP مربوطه باشیم.

DNS Caching سیستم‌عامل به چه معنا است؟

سیستم‌های عامل بسیاری از دستگاه‌ها قادر به نگهداری یک کپی محلی از جستجوهای DNS هستند. قابلیت DNS Caching سیستم‌عامل،  این امکان را برای سیستم عامل فراهم می‎کند تا به سرعت نشانی IP متناظر با URL تایپ شده را پیدا کند.

نحوه انجام جستجوی DNS

هر دامنه دارای رکوردهای DNS است و این رکوردها توسط Nameserver بازیابی می‌شوند. می‌توانید وضعیت رکوردهای DNS مرتبط با دامنه خود را بررسی کنید. همچنین می‌توانید با بررسیNameserver ، مطمئن شوید که کدام رکوردها توسط سرورها مورد بازیابی قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، در سیستم‌های تحت Windows، این کار با استفاده از فرمان NSLOOKUP انجام می‌شود. در ادامه نحوه جستجو در DNS شرح داده شده است:

1. با رفتن به Start >> command prompt یا Run >> CMD به خط فرمان Windows دسترسی پیدا کنید.
2. NSLOOKUP را تایپ کنید و سپس Enter را بزنید. سرور پیش‌فرض روی DNS محلی شما تنظیم می‌شود و آدرس همان نشانی IP محلی شما خواهد بود.
3. سپس با تایپ کردن عبارت“set type=##” که در آن “##” نوع رکورد است، نوع رکورد DNS ای را که می‌خواهید جستجو کنید، تنظیم نمائید و Enter را بزنید. همچنین می‌توانید از A، AAAA، A+AAAA، ANY، CNAME، MX، NS، PTR، SOA یا SRV به عنوان نوع رکورد استفاده کنید.
4. نام دامنه‌ای (Domain Name) را که به دنبال آن هستید تایپ نموده و Enter را بزنید.
5. در این مرحله، NSLOOKUP ورودی‌های رکورد دامنه‌ای را که وارد کرده‌اید، بازیابی نموده و برمی‌گرداند.

DNS Resolver چیست؟

یک DNS Resolver (رزولور یا تحلیل‌گر) که اغلب با نام Recursive Resolver نیز شناخته می‌شود، برای پاسخ به درخواست‌های ارسال شده به DNS توسط مرورگرها و برنامه‌های کاربردی طراحی شده است. DNS Resolver، URL وب‌سایت را دریافت نموده و سپس نشانی IP را که با آن URL مطابقت دارد، بازیابی می‌کند.

انواع Query ها در DNS   

در طول پروسه جستجوی DNS، سه نوع Query (کوئری) مختلف رخ می‌دهد. بکارگیری ترکیبی Query ها منجر به بهینه‌سازی پروسه جستجو DNS شده و در زمان صرفه‌جویی می‌کند.

1. Query بازگشتی
2. Query تکراری
3. Query غیر بازگشتی

تفاوت میان سرورهای DNS رایگان و سرورهای DNS پولی چیست؟

در برخی موارد، کاربران معمولی ممکن است به جای استفاده از DNS رایگان، به خرید سرور DNS نیاز داشته باشند. بکارگیری DNS غیررایگان و خریداری DNS مزایای قابل توجهی دارد که عبارتند از:

• Dynamic DNS یا DNS پویا: DNS پویا یا Dynamic DNS – به اختصار DDNS – دامنه‌های اینترنتی را به نشانی‌های IP متناظر تطبیق می‌دهد. DDNS شما را قادر می‌سازد بدون توجه به اینکه در کجای جهان هستید وارد سیستم شخصی (کامپیوتر خانگی) خود شوید. DDNS با یک DNS معمولی متفاوت است زیرا با نشانی‌های IP پویا یا در حال تغییر سروکار دارد؛ از این رو این قابلیت آن را به انتخاب خوبی برای شبکه‌های خانگی تبدیل کرده است.
• Secondary DNS یا DNS ثانویه: یکDNS nameserver ثانویه منجر می‌شود که هیچ‌گاه دامنه شما آفلاین نشود. با وجود داشتن نسخه پشتیبان DNS، در صورت بروز هر گونه اختلالی، DNS همواره قابل دسترس خواهد بود.
• رابط مدیریتی: بسیاری از سرورهای DNS خریداری شده، داشبوردی را به کاربران ارائه می‌دهند که می‌توانند از آن برای مدیریت سرویس خود استفاده کنند و آن را بر اساس نیاز خود تغییر داده و تنظیم نمایند.
• احراز هویت دو مرحله‌ای: برخی از DNS های خریداری شده، با ارائه احراز هویت دوعاملی (Two-factor authentication – به اختصار 2FA)، قابلیت محافظت مضاعفی را از دامنه فراهم می‌کنند.
• امنیت بیشتر: وقتی از یک سرور DNS پولی استفاده می‌کنید، سطح امنیتی مضاعفی دریافت می‌کنید. این منجر به محافظت از وب‌سایت شما در برابر مهاجمان می‌شود.
• کارایی بهتر و سریعتر: یک سرور DNS پولی اغلب با یک قرارداد ارائه سرویس موسوم بهService-Level Agreement – به اختصار SLA – عرضه می‌شود. هر SLA نرخ بالای DNS را اغلب بین 99٪ تا 100٪ تضمین می‌کند.
• سرویس مشتری: با خریداری یک سرور DNS، از مزیت ارائه سرویس به مشتریان برخوردار می‌شوید که از طریق آن می‌توانید به سؤالات مشتریان پاسخ داده و هر گونه مشکلی را عیب‌یابی کنید.

نمونه DNS رایگان و پولی

در اینجا برخی از نمونه‌های DNS رایگان و پولی آورده شده است:

• DNS رایگان:
  • Google Public DNS
  • OpenDNS
  • Cloudflare
• DNS پولی:
  • Quad9
  • Norton ConnectSafe
  • AdGuard DNS

DNS Cache Poisoning چیست؟

DNS Cache Poisoning که به آن DNS جعلی نیز گفته می‌شود، از نوع گمراه‌کننده‌ترین تهدیدات سایبری محسوب می‌شود.
DNS Cache Poisoning شامل ارائه داده‌های مخرب DNS به حافظه پنهان (Cache Memory) دستگاه می‌باشد که به موجب آن Nameserver نشانی IP اشتباه را برمی‌گرداند.

سیستم‌های عامل بسیاری از دستگاه‌ها قادر به نگهداری یک نسخه پشتیبان محلی از جستجوهای DNS می‌باشند که این امکان را برای سیستم‌عامل فراهم می‌کند تا به سرعت اطلاعات مورد نیاز را برای یافتن نشانی IP صحیح متناظر با URL فراهم کند.

تاثیر DNS بر سرعت اینترنت

DNS می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر سرعت اینترنت داشته باشد. هنگامی که شما نام دامنه‌ای مانند www.google.com را در مرورگر خود تایپ می‌کنید، مرورگر شما ابتدا درخواستی به DNS سرور محلی خود ارسال می‌کند. DNS سرور محلی شما درخواست را به یک DNS سرور ریشه ارسال می‌کند. DNS سرور ریشه درخواست را به یک DNS سرور سطح بالا ارسال می‌کند. DNS سرور سطح بالا درخواست را به یک DNS سرور اختصاصی برای دامنه www.google.com ارسال می‌کند. DNS سرور اختصاصی آدرس IP دامنه www.google.com را به DNS سرور سطح بالا ارسال می‌کند. DNS سرور سطح بالا آدرس IP را به DNS سرور ریشه ارسال می‌کند. DNS سرور ریشه آدرس IP را به DNS سرور محلی شما ارسال می‌کند. DNS سرور محلی آدرس IP را به مرورگر شما ارسال می‌کند. مرورگر شما سپس از آدرس IP برای برقراری ارتباط با سرور وب www.google.com استفاده می‌کند.

هرچه زمان لازم برای انجام این فرآیند بیشتر باشد، سرعت دسترسی شما به وب سایت‌ها و سایر سرویس‌های وب کندتر خواهد بود. بنابراین، DNS سرورهایی که سریعتر پاسخ می‌دهند، می‌توانند سرعت اینترنت شما را بهبود بخشند.

عوامل مختلفی می‌توانند بر سرعت پاسخ DNS سرور تأثیر بگذارند، از جمله:

• موقعیت جغرافیایی DNS سرور: DNS سرورهایی که به مکان شما نزدیک‌تر هستند، پاسخ سریع‌تری خواهند داشت.
• ترافیک شبکه: DNS سرورهایی که با ترافیک شبکه زیادی مواجه هستند، ممکن است پاسخ کندتری داشته باشند.
• کیفیت شبکه: DNS سرورهایی که در شبکه‌ای با کیفیت بالا قرار دارند، پاسخ سریع‌تری خواهند داشت.

شما می‌توانید با استفاده از DNS سرورهای عمومی یا خصوصی، سرعت پاسخ DNS سرور را بهبود بخشید. DNS سرورهای عمومی توسط ارائه‌دهندگان خدمات اینترنت (ISP) ارائه می‌شوند. DNS سرورهای خصوصی توسط سازمان‌ها یا افراد برای کنترل بهتر DNS استفاده می‌شوند.

دی ان اس برای بازی

DNS در بازی می تواند تأثیر قابل توجهی بر تجربه بازی داشته باشد. DNS مسئول تبدیل نام دامنه به آدرس IP است. آدرس IP مجموعه ای از اعداد است که به طور منحصر به فرد هر دستگاه متصل به اینترنت را شناسایی می کند.

هنگامی که شما یک بازی آنلاین را شروع می کنید، رایانه شما باید آدرس IP سرورهای بازی را بداند. اگر DNS شما کند باشد یا عملکرد خوبی نداشته باشد، می تواند منجر به تأخیر در بازی، قطع شدن ارتباط و سایر مشکلات شود.

از این رو، انتخاب DNS مناسب برای بازی مهم است. DNS هایی که سریع هستند و عملکرد خوبی دارند می توانند تجربه بازی را بهبود بخشند.

مزایا استفاده از DNS در بازی

در اینجا برخی از مزایای استفاده از DNS در بازی آورده شده است:

• کاهش تأخیر: DNS سریع می تواند تأخیر در بازی را کاهش دهد. این به این دلیل است که DNS سریعتر آدرس IP سرورهای بازی را به رایانه شما می دهد.
• بهبود عملکرد: DNS با عملکرد خوب می تواند عملکرد بازی را بهبود بخشد. این به این دلیل است که DNS با عملکرد خوب کمتر دچار کندی یا قطع شدن ارتباط می شود.
• افزایش امنیت: DNS های امن می توانند امنیت بازی را بهبود بخشند. این به این دلیل است که DNS های امن از فناوری هایی مانند رمزگذاری DNS استفاده می کنند.

بهترین DNSها برای بازی

در اینجا برخی از DNS های مناسب برای بازی آورده شده است:

• Cloudflare :Cloudflare یکی از سریع ترین DNS های عمومی است. همچنین دارای ویژگی هایی مانند محافظت از حریم خصوصی و امنیت است.
• Google Public DNS :Google Public DNS یک DNS عمومی رایگان است که توسط Google ارائه می شود. سریع و قابل اعتماد است.
• OpenDNS :OpenDNS یک DNS عمومی رایگان است که توسط OpenDNS LLC ارائه می شود. دارای ویژگی هایی مانند فیلترینگ محتوا و محافظت از حریم خصوصی است.

همچنین می توانید از DNS های پولی استفاده کنید که معمولاً سریعتر، قابل اعتمادتر و دارای ویژگی های بیشتری نسبت به DNS های رایگان هستند. برخی از DNS های پولی محبوب برای بازی عبارتند از:

• Quad9 :Quad9 یک DNS پولی است که بر امنیت تمرکز دارد. از فناوری هایی مانند رمزگذاری DNS و حفاظت از DDoS استفاده می کند.
• Norton ConnectSafe :Norton ConnectSafe یک DNS پولی است که بر امنیت و حریم خصوصی تمرکز دارد. از فیلترینگ محتوا و محافظت از حریم خصوصی استفاده می کند.
• AdGuard DNS :AdGuard DNS یک DNS پولی است که بر تبلیغات تمرکز دارد. از فیلترینگ تبلیغات استفاده می کند.